onvolledig bericht

Lieve allemaal,

mijn laatste bericht was niet compleet, omdat de computer in Auckland het waarschijnlijk niet aankon. Ik had mijn hele verhaal getypt (twee en een half uur!!) en toen ik het op de site wilde zetten, verdween hij helemaal, en kreeg ik alleen nog dit gedeelte terug. Daar was ik zo gefrustreerd over dat ik geen zin had om het weer helemaal over te typen.
Toch zal ik jullie nog in het kort vertellen wat er allemaal is gebeurt sinds.
...wachtend op mijn moeder die in Auckland aan zou komen. Eindelijk was ze daar (ik was een uur te vroeg op het vliegveld, zo'n zin had ik erin dat ze kwam) en ze zag er helemaal anders uit, met lang haar en staartjes! hihi... Maar ik was heeeeel blij om haar te zien. We zijn in mijn autotje naar Auckland centre gereden en hebben samen koffie gedronken (trouwens de eerste keer dat we samen koffie hebben gedronken). Het was voor mij wel raar om weer Nederlands te praten, want dat had ik zo lang al niet meer gedaan. Ik was een beetje verEngelst, als je dat zo kan zeggen. We hebben wat familie bezocht in Auckland en de volgende dag zijn we meteen op weg gegaan. We hebben die 12 dagen dat mama hier was rondgereist over het noordeiland. Dat was heel gezellig. Ik heb haar laten zien wat ik gezien heb en dat was eigenlijk heel fijn, want ik kan me voorstellen dat het moeilijk was om een impressie te krijgen van wat ik zag en hoe ik hier leefde, voor de mensen thuis en mijn familie. Je hebt natuurlijk wel een idee, maar om het mee te maken is iets anders, en dat heeft mijn moeder nu gedaan, en ik weet dat ze het nu beter begrijpt. We zijn langs de East coast gereden en naar Napier en Rotorua geweest. HEt was allemaal leuk en mooi. Kerst hebben we in een afgelegen dorpje aan de East coast gevierd, met de andere mensen van het hostel. We speelden cricket op het strand (wat ze hier altijd doen met kerstdag) en daarna hadden we met zn allen een BBQ. Heel gezellig, maar ik miste iedereen van thuis wel. Kerst is een familieding en daarom was ik blij dat iig mijn moeder bij me was. Dank je wel!
De dagen samen waren veel te snel al weer voorbij en de 30ste moest ik haar weer op het vliegtuig zetten. Ik was verdrietig dat ze weer wegging want ik was juist weer gewend geraakt aan haar aanwezigheid en natuurlijk gezelligheid. We hebben een fantastische tijd samen gehad.
Daarna was ik weer alleen, sinds een lange tijd eigenlijk. Maar je bent nooit alleen als je alleen bent in een hostel, want juist als je alleen bent zijn er altijd mensen die met je praten. Oud en nieuw vierde ik met de mensen in het hostel in Auckland en dat was wel gezellig. Ik was door mijn knie gegaan, en dat was minder prettig, maar goed, daar wilde ik mijn avond niet door laten verpesten. De dagen daarna heb ik gewerkt in Auckland, bij Subway (een broodjeszaak) en in een restaurant The Horse and Trap, als kitchenhand. Ik wachtte op Bryan die de 12de terug zou komen uit Canada. Dus na 12 dagen weer ontslag genomen (!) en zijn we terug naar Napier gegaan. Hij moest daar weer aan het werk en ik moest ook weer geld sparen. We willen zo'n twee maanden in Napier blijven om geld te sparen om daarna naar het zuideiland te gaan. Ik heb een baantje bij een viswinkel gevonden, maar daar krijg ik niet genoeg uren en betalen ze me slecht. Ik heb een ander baantje op het oog waarbij ik fruit langs de weg verkoop en dan kan ik zo'n 100 dollar per dag verdienen, cash... dus dat is beter. We wonen in een caravan die we geleent hebben van de eigenaars van het hostel waar we eerder verbleven en we staan op een caravanpark. Dat is goedkoop, en dat is natuurlijk de enige reden dat we dat doen! Wij zijn geen trailertrash! Maar dat is natuulijk wel grappig, want de mensen die in dat caravanpark wonen, zijn wel trailertrash! haha

Dat was het zo'n beetje voor nu. Ik wens iedereen nog een heel gelukkig nieuw jaar. Maak er wat van! Dat ga ik in ieder geval doen, genoeg plannen...

Mijn nieuwe adres is:
Westshore Holiday Park
88 Meeanee Quay, Westshore
Napier, NZ

Dus daar kan je post naar toe sturen.

Liefs,

Josephine