er is al weer zoveel gebeurt!!!

Lieve mensen,

het is al weer een tijd geleden dat ik iets voor jullie geschreven heb. Het kost namelijk veel tijd en er gebeuren zoveel dingen dat ik nu heel erg achter loop!!!

De Coromandel Penninsula
Na het Northland ben ik terug gereden naar Auckland en meteen door naar Thames omdat ik geen zin had om in die grote stad te blijven. In Thames heb ik geWWOOFd! Dat is Willing Workers On Organic Farms. Dat was wel leuk. Ik moest onkruid wieden en de tuin omspitten bij een oudere vrouw die gespecialiseerd was in medicinale kruiden. Dat was wel interessant. 4 uur werken per dag voor eten en onderdak. Dat vond ik wel redelijk, en het werk vond ik toch niet erg om te doen. De zon scheen en je was de hele dag buiten, heerlijk toch?
Na vier dagen ben ik weer verder getrokken. Door Coromandel Town naar het noorden. Die nacht was ik helemaal alleen op een camping ergens in de middle of nowhere!!! Ik moet eerlijk bekennen dat ik behoorlijk bang was. Allemaal enge geluiden die ik niet kon plaatsen en geen mens in de wijde omtrek te bekennen! Maar gelukkig brak de morgen zoals altijd aan, en ik was blij dat ik weer verder kon reizen.
Vanaf daar naar beneden gereden en (geloof ik) nog een nacht in de Coromandel geslapen.

De Bay of Plenty
En toen was ik opeens in Tauranga. Daar kon ik werk krijgen in een kiwipakhuis, maar dat heb ik niet gedaan want dat zijn echt van die backpackers uitbuitings baantjes. Slecht betaald, rotwerk en lange uren! Later hoorde ik ook van de backpackers die daar werkten dat het rotwerk was, dus ik was blij dat ik dat niet gedaan had!
De volgende dag ben ik in de stromende regen naar Rotorua gereden. In Rotorua had ik het heel leuk. Leuke mensen ontmoet. Ik ben er vier dagen gebleven. We zijn naar de spa pools geweest en hebben de thermische activiteit gezien, waar Rotorua zo bekend om staat. Na vier dagen gingen alle mensen die ik ontmoet had weer weg, dus ik ging ook maar weer eens op pad.
Omhoog naar Opotiki waar ik de volgende nacht bleef. Ik wilde boodschappen doen, dus ik parkeerde mijn auto op een parkeerplaats, maar met mijn stomme kop sloot ik de sleutel op in de auto!! Dus ik vragen aan mensen of ze me konden helpen, en al snel stonden er vijf mensen te klooien met kleerhangers en strips. Na een half uur toch maar de AA (Automobile Association, net zoiets als de ANWB) gebeld, maar toen opeens lukte het en moest ik het telefoontje weer cancelen. Een van de mensen die me hielp was Amos en hij heeft daarna mijn raam weer gemaakt, omdat die kapot was gegaan door het gepruts met het slot. Heel aardig. Hij wilde van het zomer fietstochten gaan organiseren, en ik wilde mijn fiets verkopen want ik fietste er toch niet op (nee, NZ is geen fietsland zoals NEderland!!!), dus hij heeft mijn fiets gekocht!! Voor dezelfde prijs als dat ik hem gekocht had! Beter!!!
Hij wilde ook surflessen gaan geven, van t zomer dus hij was nu gratis lessen aan het geven aan backpackers om te kijken hoe dat ging. Hij bood mij een gratis les aan, en dat nam ik natuurlijk graag aan! Het was supercool. Ik had nog nooit gesurft, maar het ging best goed. Na een half uurtje had ik het echter steenkoud dus toen moesten we stoppen. Ik had bijna een surfboard van hem gekocht, maar toch maar niet want het was een board voor gevorderden en dat zou ik mezelf niet meteen noemen!! hihi

The East Cape
WAUW!!! De East Coast was echt geweldig!!! Supermooie natuur en de zee... de zee...
Na Opotiki oostwaards gereden. Verbleven in een geweldig hostel genaamd Maraehako Retreat. Direct aan zee en supermooi gebouwd. De eigenaar ging net crayfish ophalen uit de zee en ik ging mee. Dat was leuk, ik had nog nooit crayfish gevangen. Die avond dus crayfish gegeten, mmm lekker. Net zoiets als kreeft maar hun schulp(?!) is veel stekeliger.
De volgende dag doorgereden naar Tokomaru Bay en gebleven in een hostel genaamd Brians Place. Daar ontmoette ik een ouder stel die ik al eerder gezien had. Ze waren heel aardig. Omdat de eigenaar van het hostel niet kon wisselen betaalde zij voor mijn nacht. De volgende dagen zijn we elkaar dus achterna gereist omdat ze nog geld van me kregen!! haha. In Tokomaru Bay was er een man een boot aan het bouwen. Dat had ik gehoord van de eigenaar van Maraehako Retreat. Een supergrote (23m) houten zeilboot. Ik vroeg aan Brian of hij misschien wist waar het was, zodat ik een kijkje kon nemen, maar hij wist zelfs wie het was en belde hem op dat hij langs het hostel moest komen zodat ik achter hem aan kon rijden. De mensen hier zijn zo aardig...
Dus hij kwam, hij heette Wayne en had alles wat hij had verkocht voor zijn boot. De kleren aan zijn lijf waren ongeveer het enige wat hij bezat. Hij werkte af en toe en stopte dat geld dan weer in zijn boot. We reden naar de boot, ze lag in een weiland! Het was een supermooie boot, van hout. Hij had alles alleen gedaan, ongelofelijk! Echt ongelofelijk. Toen ik hem vertelde dat ik ook mijn eigen boot wil bouwen werd hij helemaal enthousiast. Bij hem thuis lag namelijk de mal voor een fantastisch klein maar zeewaardig zeilbootje en zijn zoons moesten de boot bouwen maar ze waren niet geintresseerd. Dus hij wilde dat ik de boot ging bouwen, in de schuur ging wonen en een baantje ging zoeken om het hout te kunnen betalen en hij zou me wel begeleiden met het bouwproces. Ik bedoel... geweldig natuurlijk maar onmogelijk. Ik zou het echt graag doen, maar goed... het is niet echt een optie! Maar ik kon altijd terug komen en de boot bouwen als ik er de tijd voor had en als hij met zijn boot ging zeilen dan moest ik zeker meekomen als deckhand. Hahahaha...geweldig!!!
De dag daarna verder gereden door Gisborn (ben er niet echt gebleven, alleen boodschappen gedaan) naar, ik weet niet meer hoe het heet. O ja! Wairoa. In een soort homestay gebleven, met hetzelfde oudere echtpaar. Terugbetaald. Het was best raar om bij de mensen thuis te blijven, kinderen die om je heen spelen en je eet bij de mensen aan tafel, maar goed. Voor een nacht was het niet zo erg, en ik sliep toch in mijn tent.
Naar Napier de volgende morgen. En hier ben ik nu nog steeds. Al twee weken. Ben werk aan het zoeken. Het wil nog niet echt lukken. Het is hier heel gezellig, leuke mensen, leuk hostel, leuke stad, dus ik blijf hier nog wel even. Het wordt al weer warmer, dus over een week of twee begint het seizoenswerk weer op de wijngaarden. We zijn met mensen van het hostel op een wijntour geweest en dat was erg leuk. Het was interessant om de wijnen is een keer naast elkaar te proeven. Afgelopen weekend ben ik gaan kanoeen op zee en dat was supergaaf maar wel heel zwaar. Ik had de hele week spierpijn in mijn schouders. Zondag zijn we gaan vissen en naar hot springs gegaan.
Ik geniet geweldig van mijn reis, mijn ervaringen en de mensen die ik leer kennen.
Ik hoop dat alles daar in Nederland goed gaat. Ik mis andijviestampot en gele vla heel erg!!!

als jullie me willen schrijven kunnen jullie het sturen naar: Waterfront Lodge&Backpackers
217 Marine Parade, Napier

Liefs,
Josephine