The Northland

hoi mensen,
hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het goed!
Ik ben in een backpackers hostel waar ik campeer, want dat is het goedkoopste. $12,- voor een nacht. Ze hebben hier een spa pool, heerlijk warm die je mag gebuiken als je een kleine bijdrage betaalt. Dat ga ik lekker doen, morgenochtend. Weer opwarmen na meestal een koude nacht. Nou, ik moet me niet aanstellen want als je het eenmaal warm hebt is het prima in mijn tentje in mijn slaapzak.
Ik zal in volgorde vertellen wat ik allemaal de afgelopen dagen gezien en gedaan heb, want dat is overzichtelijker.
Ik ging weg van Auckland om ongeveer kwart voor 11 's ochtends. Dat was vorige week donderdag. Dag 1. Ik was van plan om naar Whangarei te rijden en vanaf daar de bus te nemen om te gaan fietsen. Dat plan is helemaal niet doorgegaan. het leek me achteraf handiger om in een keer naar Dargaville te rijden (vanaf waar mijn fietstocht zou beginnen) en dat ik dan op het eind de bus terug naar mijn auto kon nemen. Onderweg ben ik een keer gestopt in een klein dorpje om wat te eten en te drinken en even rond te lopen. Ik heb een lekkere pie gegeten met gehakt en kaas vulling!!!mmm...
Het rijden ging heel goed. Het was natuurlijk wel wennen, ook het rijden in de bergen; heel anders schakelen. Iedereen wilde me inhalen maar dat kon me helemaal niets schelen. Ik wilde gewoon veilig rijden en niet in een een of ander ravijn storten!!! Heel veel bochten en heel veel heuvels. In het begin is dat best eng, na een tijdje wordt het wel leuk en na een lange tijd denk je pffffffff de weg mag nu wel gewoon even recht gaan!!! Maar goed. Na mijn stop ben ik in een keer doorgereden naar Dargaville. Dat was best een lange rit en ik had pijn in mijn rug van het lange zitten.
Ik kwam in Dargaville aan en het was slecht weer. Bewolkt en koud. Ik parkeerde op een enorme parkeerplaats voor Woolworths (de supermarkt hier vergelijkbaar met alberthein of de konmar) en moest even bijkomen. De sfeer in Dargaville was bedrukt en ik kreeg er geen lekker gevoel bij. Maar goed, ik was ook moe van het lange rijden en ik had pijn in mijn rug dus ik had het gewoon even gehad. Ik liep door de hoofdstraat van Dargaville en er waren heel veel winkeltjes. Ik was opzoek naar het visitors centre waar ik informatie zou kunnen krijgen over waar ik kon slapen vanacht. Ik had een onoverzichtelijk klein kaartje van Dargaville en ik kon het maar niet vinden. Dat was heel frustrerend. Ik liep de straat steeds in en uit en alle zijstraatjes, maar nergens! Toen heb ik het maar even gevraagd en een mevrouw wees me. Toen zag ik het eindelijk, en ik vroeg binnen waar ik het goedkoopst kon slapen. Dat was in Greenhouse Backpackers Hostel, voor $20,- per nacht. Ik vond het nogal prijzig, maar goed er was niets goedkopers. En daarbij kwam dat ik het al wist van de Lonely Planet, dus ik had al die tijd voor niets naar dat informatiecentrum gezocht. Ik wilde alleen zekerheid hebben en ik wilde vragen waar ik mijn auto voor 2 weken kon parkeren, maar dat moest ik ook maar bij het Backpackershostel vragen. Ik liep weer terug naar de auto en reed naar het hostel. Ik kon het weer niet vinden en ik werd nu heel gefrustreerd. Waarom moest het nou allemaal zo moeilijk gaan?! Dus ik parkeerde mijn auto ergens en ging een appel eten. Toen ik rustig zat te eten zag ik het hostel zo voor mijn neus liggen, dus dat was fijn. Ik was heel moe van het rijden en daarom had ik de rust niet om het gewoon te vinden. Ik betaalde voor een dormbed (het goedkoopste, een bed met andere mensen op een kamer) en de eigenaar raadde me aan een BBH kaart te kopen omdat je in heel veel backpackers hostels daarmee korting kreeg.
Je moest je eigen slaapzak meenemen en je kreeg een kussensloop. Ik maakte eerst mijn bed op en ging rustig zitten. Bijkomen van de rit. na een poosje was ik weer vol positieve energie en de zon ging een beetje schijnen. Ik besloot dat ik maar boodschappen ging doen bij de Woolworths voor vanavond en morgen want dan sliep ik (dacht ik) in Waipoua Forest, waar niets was. Boodschappen gedaan en alles gekookt. Gebakken groente van een soeppakket, sushi rijst en kippepoten. Maar er was geen goede pan voor kippepoten dus die mislukten, ze bakten aan de pan (ik had alleen olie om in te bakken) en werden niet gaar omdat er geen deksel was. Een gedeelte van de maaltijd gegeten (ik zou er minstens 5 dagen van kunnen eten) en toen vroegen een paar mensen die daar ook sliepen (Duitsers) of ik meeging naar het centrum om iets te drinken. Dat vond ik wel leuk dus we liepen ernaartoe en zochten naar een pub. Er waren precies 3 pubs en de laatse van het dorp was het goedkoopste en daar gingen alle locals heen. Veel Maori hier en mensen van de Pacific Islands. Er waren twee vrouwen die al superdronken waren. Ze drinken hier allemaal Jack Daniel's met cola, dus dat is niet zo gek. Het schijnt een groot probleem te zijn voor de maori, vooral voor de vrouwen, drank en er zijn er veel verslaafd en vaak dronken.
Om ongeveer half elf gingen we weer terug naar het hostel en slapen. De volgende dag voelde ik er HELEMAAL NIETS voor om te gaan fietsen en ik dacht: het is mijn vakantie! Ik doe geen dingen waar ik helemaal geen zin in heb dus ik ga lekker in mijn autotje touren!! Het was achteraf een goede beslissing geweest omdat het veel te zwaar was om het allemaal te fietsen en te lopen. Het hele noordland! Ik leek wel niet goed bij mijn hoofd! Dus ik ging met de auto. In een mum van tijd was ik in Waipoua Forest waar de mooie grote Kauri bomen groeien. Eerst ging ik naar het visitors centre om info te vragen over de wandelroutes. HEt bleek dat je gewoon naar de parkeerplaats moest rijden en vanaf daar loop je naar de mooiste bomen. OK. De parkeerplaatsen waren nog 8 km verder, dus nog een stukje rijden door het bos over slingerende wegen.
Er waren een paar bomen die je moest zien, namelijk de Te Matua Ngahere, de Four sisters en de Tane Mahuta. Ik heb ze allemaal gezien en ze zijn enorm, massaal, schitterend en magisch. ik vond de Te Matua Ngahere (de vader van het woud) (zie foto)het mooiste om te zien. De Four Sisters herkende ik nog wel (van de reis naar NZ toen ik tien was met mijn familie), maar er was een looppaadje omheengebouwd, wat er eerst nog niet was. De Tane Mahute (god van het woud) was ook mooi en indrukwekkend maar het verhaal erachter vond ik mooier. Deze zoon van moeder aarde en vader hemel scheidt zijn ouders van elkaar zodat er licht kan zijn tussen hen, waarin dingen kunnnen groeien en leven. Een droevig maar mooi verhaal.
Ik was van plan om op de camping hier te overnachten, maar omdat ik nog de halve dag voor me had besloot ik door te rijden. Ik reed naar Rawene om daar de pont te nemen naar Hokuhoku waar ik de nacht ging doorbrengen. Het was heel leuk voor het eerst op de pont vond ik. De plaats waar ik sliep; de Treehouse was heel mooi gelegen tussen boomgaarden en was heel gezellig ingericht. Ik was de enige die er sliep en ik besloot om te kamperen omdat dat het goedkoopste was. HEt was koud, maar te doen want ik mocht alle dingen gebruiken binnen dus ik at wat ik de vorige dag had gekookt (maar soep van gemaakt om het allemaal nog een beetje te koken) en dronk warme thee. Geslapen en de volgende ochtend gedouched en weer ontbeten met soep om op te warmen. Je moest om 10 uur weg zijn dus dat was ik. Ik moest nodig tanken want mijn bezine was bijna op. Ik dacht, ik neem een korte route binnendoor naar het dichtsbijzijnde pompstation zodat ik er sneller ben. Niet dus. De binnendoorweg was ongeasfalteerd, van grind en het was vreslijk rijden met allemaal gaten in de weg door de bergen. Ik werd er helemaal hopeloos van want het hield maar niet op, nergens stonden borden om te kijken of ik wel de goede kant op ging en mijn benzine was nu echt bijna op!! Ik was heel bang om te stranden of om een lekke band te krijgen ofzo, en het was heel slecht voor mijn autotje!!! grrrrrrrr! Maar uiteindelijk uiteindelijk na heeeeeel lang rijden kwam ik in het dorpje aan en kon ik tanken!! pfffffff! Dat was wel even eng. Toen wees iemand me ook nog de verkeerde kant op maar ik kwam er al snel achter dat het verkeerd was en dat ik de andere kant op moest. Nou, na een zwaar begin ging het later goed. Ik ben in een keer doorgereden naar Cape Reinga en het was fantastisch!!! heel mooi! (zie foto's) Het laatste gedeelte was ook ongeasfalteerd maar wel veel beter onderhouden en met weinig hele grote stenen die tegen je auto opspatten! HEt allerlaatste gedeelte heb ik gelopen en het was heel mooi. De zon scheen en ik keek naar de zee vanaf het noordelijkste punte van NZ. De plaats where the two sea's meet: namelijk de Tasman sea en de Pacific. Superhoge golven, echt fantastisch mooi. Ik heb ook de Pohutekawa boom gezien waar volgens de Maori de geesten van dode mensen de aarde verlaten.
Ik kampeerde die avond op een DOC (Department of Conservation) camping met geen electriciteit en warm water. Het was er schitterend. Heel stil en aan een baai met blauwe/groene zee. Het gras was heel zacht en de zon scheen. Ik zette mijn tent op en maakte mijn stoeltje en het eerste wat ik deed was chocomelk voor mezelf maken!! Helaas geen warme want ik had een verkeerde campinggazfles gekocht die niet op mijn kokertje paste (stom!).
Het werd al snel donker en ik was blij met mijn hoofdlampje, want dan kon ik nog even lezen en schrijven. En mijn weg naar de wc vinden!!! Heel fijn. Ik sliep die nacht niet zo goed want ik kon het maar niet warm krijgen. Toen ik naar buiten keek begreep ik waarom. Het was een heldere nacht en je kon alle sterren zien. het was heeel mooi. Maar wel koud dus. De volgende ochtend was mijn tent helemaal nat van de dauw en de regen, maar de zon scheen dus die droogde hem. Er zwommen mensen in de zee, maar ik dacht er niet aan!! Ik had het eindelijk warm en ging lekker in de zon zitten. Toen kreeg ik het toch wel heel warm en het was een verleidelijk idee een frisse duik te nemen! Dat is natuurlijk heel stoer om te vertellen dat je in de winter in de zee hebt gezwommen 'sochtends!!! Dus dat deed ik! Het was AAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! koud!! Maar lekker!!!!!!! Supercool! Stoer he?!! Ik ben er wel trost op hoor. Ik besloot die dag te blijven omdat het hier zo mooi was en zo rustig. Ik had even genoeg van het rijden. Dus ik bleef die dag en ik heb heel weinig gedaan. S middags nog een duik genomen! De golven waren heel hoog!!! Woehoe!!!
Ik was van plan om te gaan slapen maar ik had het koud en dan is het geen goed idee om te gaan slapen. Dus ik wilde een kleine wandeling maken over het strand zodat ik het warm zou krijgen. Er waren mensen net terug van hun vistocht en ze hadden een grote verse vis gevangen. Ze vroegen of ik mee wilde eten en dat wilde ik wel!!! Ik was toch nog niet moe en dan kon ik weer warm eten! Het waren twee broers en een vriendin van de ene. Ze waren Kiwi's en heel aardig. De vriendin kookte de vis en het was heerlijk! Zo uit de zee! Geweldig! We hadden geen zout maar zelfs zonder dat smaakte het heerlijk. Ze hadden die dag gedoken en hadden Pauwa's gevangen. Dat zijn schelpdieren die zichzelf vastkleven aan een rots. De schelp is van binnne heel mooi van parelmoer en in Auckland zijn Pawa's heel duur omdat je er maar een paar mag vangen en ze moeten een bepaalde grootte zijn. Maar zij hadden ze dus vers gevangen en ze vroegen of ik wilde proeven! Een echte Kiwiexperience! Ik heb het rauw gegeten en de rest ging bij de vis. Heerlijk! Zoutig. Niet als oesters, harder en ...ik weet niet. Moeilijk om uit te leggen, maar een super ervaring natuurlijk. De mensen waren heel aardig en ik heb leuk met ze gepraat. Daarna kon ik wel slapen en de volgende ochtend ging ik weer op pad.
Dat was vanochtend. Ik ben weer naar beneden gereden naar Manganoui om daar te lunchen en met pauze te gaan. Manganoui is een vissersdorpje. Ik at chickenthigh, helemaal fout natuurlijk, maar daar had ik zin in. Toen sprak een ruwe harige man me aan en vroeg waar ik vandaan kwam en wat ik deed, enz. Hij was een visser en hij wilde laten zien wat hij deed voor werk. Ik was wel geintresseerd maar ik was wel een beetje bang. hij liet me zijn boot zien en vroeg of ik mee wilde lunchen. Fish en Chips, verse vis welliswaar net gevangen. Nou, dat wilde ik wel, maar ik was wel op mn hoede. Allemaal ruwe mannen daar op de steiger met vissersboten. Toen ik ze vertelde dat ik nog nooit in mijn leven een vis had gevangen, pakten ze meteen een hengel en ik moest en zou vissen!!! haha. Ik wilde het wel proberen. Ik probeerde heel lang en uiteindelijk ving ik een vis!! Mijn eerste vis. Ik hou helemaal niet zo van vissen, maar ik vond het wel een leuke ervaring. De mensen hier staan zo open voor je en willen graag hun eigen ervaringen met je delen en dat vind ik zo leuk. Je moet natuurlijk wel oppassen maar ze waren allemaal heel aardig. Ik probeerde nog een grotere vis te vangen met mijn pas gevangen visje maar dat wilde niet echt lukken. Rond die tijd hadden ze allemaal ook al veel bier gedronken en blow gerookt, dus ik vond dat het tijd was om te gaan!!!
Toen ben ik doorgereden naar Whangaroa, ook een havenplaatsje en heb mn tent opgezet in een Backpackershostel genaamd Sunseeker Lodge. Ze hebben hier een spa en daar ga ik morgenochtend gruwelijk gebruik van maken, zoals ik al zei!
Ik heb het erg naar mijn zin met reizen en ik leer zoveel!! Echt superleuk.De mensen zijn aardig en ik voel me niet vaak alleen. Morgen rij ik naar Kerikeri om werk te zoeken, wat daar makkelijk gaat. Fruitplukken. Het geld gaat echt hard. maar daarentegen ben ik nu wel met de auto dus ik hou meer tijd over om te werken en dat is fijn. De benzinekosten wegen daar niet tegenop en mijn autotje rijdt heel economisch. Ik heb hem Red Bird genoemd want dat brengt geluk!
Groetjes,

Josephine